วิ่งโซน ๒ สิบโล วันพ่อ ๕ ธันวาคม ๒๕๖๐

เมื่อเช้าหนุ่มใหญ่วัยเกรียนย่านบางบัวทองออกไปปฏิบัติธรรม เฮ้ย ไปซ้อมวิ่งโซนสองสิบโลอีกที ครั้งนี้มุ่งมั่นมาก ระหว่างที่วอร์มยืดเหยียดกล้ามเนื้อ ด้วยความคึก (จากเสียงเพลง eye of the tiger) ก็เลยตั้งเป้าว่า วันนี้จะกดหัวใจให้ต่ำลงอีก เพราะครั้งที่แล้วยังอยู่ปริ่ม ๆ ปลาย ๆ โซนสอง แถมมีเด้งหลุดขึ้นไปโซนสามเป็นระยะ แต่วันนี้แหละเว้ยยยยยย มึงเจอกรู!!! (fist pump!!)

ตัดภาพมาตอนวิ่ง คิดในใจว่า ไม่น่าเลยกู วิ่งแบบครั้งที่แล้วก็เบื่อพออยู่แล้ว เจือกคึกจะกดหัวใจลงอีก เบื่อหนักเลยทีนี้ แต่ก็พยายามคุมสติ ดูจิตไปเรื่อย ๆ ก้าวเท้าซ้ายให้รู้ ก้าวเท้าขวาก็ให้รู้ ซ้าย ขวา ซ้าย ขวา แตะ ยก ก้าว แตะ ยก ก้าว สลับกับดูนากาเช็กหัวใจไปเรื่อย ๆ

สุดท้าย ทำได้เว้ยยยยยย ครั้งที่แล้วหัวใจ ๑๒๖ ครั้งนี้ ๑๑๙ (งวดหน้ามีบ้านขายบ้าน มีรถขายรถ แทงแม่มเต็ม ๆ) ลดลงมาได้ ๗ แต่ถ้าดูกราฟจะมีบางช่วงที่โดดขึ้นมาหน่อย น่าจะเป็นช่วงที่หลุด เผลอไปคิดถึงโดนัทปลายปี ปีนี้จะได้เท่าไหร่ว้า ได้โดนัทมาแล้วเอาไปทำไรดีว้า คิดถึงโดนัทปั๊บหัวใจมาเลย เลือดลมสูบฉีด แต่ดีที่รู้ตัว เสียงพระอาจารย์ปราโมทย์ลอยมาเลย จิตเผลอไปก็ให้รู้ ไม่ต้องไปบังคับ แต่ให้รู้ว่าตอนนี้เผลอไปแล้วนะ เออ พอรู้แล้วมันก็กลับมานะ

หัวใจได้ตามเป้า แต่เพซหนักกว่าเดิมอีกจ้า ครั้งที่แล้วเพซ ๑๔ กว่า ครั้งนี้เพซ ๑๖ กว่าเกือบ ๑๗ วิ่งสิบโลเท่าเดิมแต่เวลาเพิ่มเป็น ๒ ชั่วโมง ๔๘ นาที!!

เหยดดดดดด นี่ถ้าเมื่อซักห้าปีที่แล้วมีใครมาบอกว่า อีกหน่อยพี่จะตื่นแต่มืดในเช้าวันหยุดเพื่อลุกมาวิ่งเกือบสามชั่วโมงไม่หยุดเลย นี่แม่มฮาเลยนะ ใครจะเชื่อ

สำหรับไฮไลต์ของวันนี้นะฮะ นอกจากจะมีสายตาของคนในหมู่บ้านที่มองมาอย่างสงสัยในการวิ่งโคตรช้าแล้ว วิ่ง ๆ อยู่ มีอาม่าเดินแซงมาจากข้างหลัง จังหวะที่แซง อาม่ามองมาเหมือนมีคำถามประมาณว่า ลื้อทำอะไรของลื้อวะ?

ชายหนุ่มยังหนุ่มยังแน่นออกมาวิ่งตอนเช้าเจออาม่าอายุเจ็ดสิบกว่าที่ออกมาเดินชิลชิลแซง

ชีช้ำอ่า…