ถึงคราวเกษตรกรต้องปรับตัว

ปัญหาเรื่องราคาข้าวนี่ไม่รู้ยังไงนะ เล่าประสบการณ์ที่เคยเจอแล้วกัน เมื่อหลายปีก่อนเคยทำงานที่ต้องออกไปเจอชาวนาในต่างจังหวัด เป็นช่วงที่รัฐบาลสมัยนั้นมีโครงการตำบลละล้าน เลยถามกลุ่มชาวนาว่า ในเมื่อมีปัญหาเรื่องโรงสีกดราคาข้าวเปลือก ตอนนี้รัฐบาลมีเงินให้ตำบลละล้าน ทำไมไม่เอามาทำโรงสีเอง จะได้รวมกลุ่มกันสีข้าวขายเอง ไม่ต้องพึ่งโรงสี

คำตอบที่ได้คือ ไม่เอา ไม่อยากทำ อยู่อย่างนี้ก็ดีอยู่แล้ว

ที่เล่ามาต้องบอกก่อนว่าเป็นแค่กลุ่มเดียวไม่ใช่เกษตรกรทั้งหมดที่เป็นอย่างนี้ รวมทั้งอีกเรื่องที่จะเล่านี่ด้วย

หลังจากเจอชาวนาเรื่องข้าวไปแล้ว ต่อมาอีกสามสี่ปีได้ไปทำเรื่องของวงการน้ำตาล ได้คุยกับโรงงานน้ำตาลเล่าว่า เกษตรกรที่รับเงินจากโรงงานน้ำตาลไป (อันนี้เป็นระบบของวงการนี้ คือ เกษตรกรมาเอาเงินจากโรงงานน้ำตาลไปก่อน เป็นค่าพันธุ์อ้อย ค่าปุ๋ย ค่ายา พอปลูกอ้อยได้แล้วก็ตัดอัอยมาขายที่โรงงานนี้ในราคาที่ตกลงกันไว้) ปรากฎว่า เอาเงินไปแล้ว พอปลูกอ้อยได้ ถ้าปีนั้นอ้อยราคาดี จะมีโรงงานน้ำตาลโรงอื่นมาให้ราคาสูงกว่า (เพราะไม่ได้จ่ายล่วงหน้าให้ไง) เกษตรกรก็ขนอ้อยไปขายโรงงานอื่นแทนซะงั้น แล้วมาบอกโรงงานนี้ว่า อ้อยผลผลิตไม่ดี ปีนี้ได้น้อย

ที่เล่ามานี่ไม่ต้องเชื่อ ไปลองถามโรงงานน้ำตาลดู แล้วก็ไม่ได้บอกว่า โรงงานน้ำตาลเป็นคนดีที่ถูกกระทำอยู่ฝ่ายเดียว เพราะบางเจ้าก็ชักดาบค่าอ้อยของเกษตรกรด้วยเหมือนกันนะฮะ…

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

%d bloggers like this: