มาทำปุ๋ยหมักกันเถอะ

หลายคนเห็นรูปประกอบแล้วคงเกิดคำถามว่า นี่กระถางอะไร (ของมึง)? มันมีที่มาอย่างนี้ครับ เมื่อซักสองสามเดือนก่อนหน้าเฟซบุ๊กของผมมันโชว์เพจเพจนึงขึ้นมา จำไม่ได้แล้วว่ามีใครแชร์มาหรือเป็นการแนะนำจากระบบของเฟซบุ๊กเอง เพจที่ว่าคืออันนี้ครับ

การทำปุ๋ยหมักแบบไม่พลิกในตะกร้า

จะบอกว่าเป็นเหตุบังเอิญหรือฟ้าประทานก็ได้ เพราะช่วงนั้นผมกำลังสนใจเรื่องนี้อยู่พอดี ด้วยเหตุว่าที่บ้านปลูกต้นไม้เอาไว้พอสมควร บรรดาใบไม้และดอกไม้ที่ร่วงลงมานี่เต็มไปหมด แถมบางทีต้องตัดหญ้า ตัดแต่งต้นไม้ก็มีเศษกิ่งไม้ใบหญ้าที่ต้องเอาใส่ถุงขยะให้เทศบาลมาเอาไปจัดการก็ไม่ใช่น้อย ๆ เราก็อยากจะเอามาทำปุ๋ย เพราะนอกจากจะกำจัดของพวกนี้ได้แล้ว ยังกลับมาเป็นปุ๋ยใส่ต้นไม้ที่มีอยู่ได้อีก ได้ประโยชน์สองต่อเลยนะ แล้วเราก็เรียนมาตั้งแต่เด็กว่าไอ้ของพวกนี้มันเอามาทำปุ๋ยหมักได้นี่นา แต่จำได้คลับคล้ายคลับคลาว่ามันค่อนข้างยุ่งยาก ต้องคอยพลิกกลับกอง แถมยังอาจมีกลิ่นด้วย แล้วก็ต้องทำทีละเยอะ ๆ ก็เลยรีรออยู่ ก็มีเพจที่ว่านี่มาช่วยตอบโจทย์ได้พอดี

ถ้าคลิกเข้าไปดูในลิงก์ที่เอามาลง (คลิกเถอะ อยากให้ดู) เขาตอบโจทย์ (ของผม) ได้หมดเลย ข้อแรก ทำง่าย ไม่ต้องพลิกกอง (ไม่เหนื่อย เหมาะกับคนขี้เกียจ) สอง ไม่เหม็น สาม ทำน้อย ๆ ก็ได้ ใส่ตะกร้ายังทำได้ แล้วที่เป็นโบนัสก็คือ เอาพวกเศษผักผลไม้ที่เหลือจากการทำกับข้าวมาทำได้ด้วย อันนี้เด็ดมาก

ก็ใช้เวลานั่งอ่านวิธีทำอยู่สักพัก พอจะลงมือปฎิบัติก็เจอปัญหาว่า ถ้าจะขึ้นกองมันต้องมีปริมาณเยอะพอสมควร เศษไม้ใบหญ้าของเรายังมีน้อย แต่ก็ขี้เกียจซื้อตะกร้ามาทำ อีกปัญหานึงก็คือ ที่บ้านมีกระรอกเยอะ ก็กลัวว่าถ้ามันมาคุ้ยเขี่ยเศษผักผลไม้แล้วมันจะเลอะเทอะวุ่นวาย แล้วก็ยังไม่แน่ใจเรื่องกลิ่น เกรงใจเพื่อนบ้าน ยังต้องอยู่กันไปอีกนาน หันไปหันมา เอาไงดีวะ

สรุป ลองเอาเองเลย ปรับจากวิธีต้นตำรับอีกที ใช้ขุดหลุมฝังเอา ก็เลยเลือกพื้นที่เหมาะ ๆ ขุดหลุมเล็ก ๆ ลองดูก่อน แล้วเอาเศษผักผลไม้ใส่ลงไป มีตั้งแต่เปลือกเมล่อน เปลือกมะม่วง เปลือกแก้วมังกร เปลือกกล้วย ก้านคะน้าที่แข็ง ๆ ก้านโหระพา โคนเห็ดเข็มทอง สารพัดอ่ะ แล้วก็เอาเศษใบไม้ที่ร่วง ๆ อยู่แถวนั้นแหละกอบใส่ลงหลุมไปด้วย ส่วนมูลสัตว์ไม่มี ขี้เกียจออกไปซื้อ จะใช้ขี้ตัวเองก็เกรงใจเพื่อนบ้านอย่างที่ว่า ก็ไม่ใช้แล้วกันวะ ลองดูให้รู้ก่อนว่าเวิร์กไม่เวิร์ก

หลังจากนั้นคอยรดน้ำบ้างตามตำรา พอมีเศษผักผลไม้ก็ทยอยเอาไปเติมเรื่อย ๆ จนมันเต็มหลุมนั่นแหละ ซึ่งก็แป๊บเดียว เพราะหลุมแรกนี่หลุมนิดเดียว ก็ขยายสาขาไปเปิดหลุมสอง ทำเหมือนเดิมจนเต็ม พอไปหลุมสามทีนี้หาที่ใหม่ ขุดหลุมให้ใหญ่กว่าเดิม ระหว่างที่ทำในหลุมสามก็รอเวลาให้หลุมหนึ่งกับหลุมสองย่อยสลาย

ผ่านไปสองหรือสามเดือนอย่างที่ว่า ช่วงวันหยุดติดกันหลายวันที่ผ่านมาก็ลองไปเปิดหลุมคุ้ย ๆ ขึ้นมาดู เออ เฮ้ย มันย่อยสลายได้จริง ๆ นะ อย่างที่บอกว่า ตอนที่ใส่ไปนอกจากเศษใบไม้แล้วยังมีเศษผักกับเปลือกผลไม้ด้วย แต่ตอนที่เปิดหลุมขึ้นมานี่ กลายเป็นเศษร่วน ๆ ไม่มีสภาพเดิมอยู่เลย เปลือกกล้วยหรือเปลือกแก้วมังกรชิ้นใหญ่ ๆ นี่ย่อยสลายจนดูสภาพไม่ออกไปเลยนะ

สภาพที่ได้เป็นอย่างนี้

ตอนที่โกยขึ้นมาจากหลุมนี่รู้สึกเนื้อสัมผัสดีมาก เป็นวัสดุที่ร่วน ๆ ซุย ๆ น่าเอาไปใส่ให้ต้นไม้เป็นอย่างยิ่ง จากสองหลุมเล็ก ๆ ที่ว่ามาก็โกยขึ้นมาได้ปริมาณเท่าที่เห็นในกระถางดำนั่นแหละครับ ตำราบอกว่าต้องเอาไปตากให้แห้งก่อน เพื่อที่จะได้ฆ่าหรือหยุดการทำงานของจุลินทรีย์ ไม่งั้นตอนเอาไปใส่ต้นไม้มันจะไปส่งผลกับรากพืช กลายเป็นผลเสียได้ ที่เห็นนี่ยังไม่ได้ตาก

ดูใกล้ ๆ จะเห็นว่ายังไม่ได้ป่นละเอียดมาก

ปุ๋ยหมักที่ทดลองทำครั้งนี้อาจจะไม่มีสารอาหารมากเท่ากับในตำรา (เพราะวิธีที่เปลี่ยนไป) แต่เป็นวิธีที่เหมาะกับสันดานตัวเองมาก เพราะแทบไม่ต้องทำอะไรกับมันเลย ลงแรงขุดหลุมตอนแรกแล้วเมื่อไหร่ที่มีเศษผักผลไม้ เศษใบไม้ใบหญ้าก็เอามาใส่ลงไป คอยรดน้ำวันละครั้งสองวันครั้ง ปัญหาเรื่องกลิ่นก็ไม่มีกวนใจ ที่เหลือก็ให้เวลาทำหน้าที่ของมันไป ลืม ๆ ไปสักพักก็ได้ปุ๋ยหมักมาใช้แล้ว

ถ้าบ้านใครพอมีที่หรือมีบริเวณซักหน่อย อยากให้ลองทำดู ไม่ยากเลย ผมทำได้คุณก็ทำได้

มาทำปุ๋ยหมักกันเถอะ…