ก่อนเข้าปี ๖๔ ตั้งใจอาศัยโมเมนตัมจากโป่งแยงคิดว่าปีนี้น่าจะเป็นปีที่ดี
วางแผนลงงานเป็นสเต็ปเพื่อจะไปโป่ง ๑๓๐ ตอนปลายปี เริ่มจากงานถนนงานเดียวของปีคือ ฟูล amazing thailand marathon วิ่งผ่าเมืองจากรัชมังฯ มาภูเขาทอง แล้วเปิดฤดูเทรลด้วยเขายายดา ๖๐ โล
ต่อด้วย cm5 ที่ใจยังกล้า ๆ กลัว ๆ เส้น lastman แต่ก็อยากลอง แล้วไปต่องาน pet ๗๕ โล ที่จะมีระยะนี้เป็นปีแรก ก่อนจะปิดปีด้วยโป่งแยง ๑๓๐
นั่นคือแผน
แต่ความจริงคือ งาน atm เลื่อนมาเป็นต้นธันวา ก่อนที่จะเลื่อนอีกครั้งเป็นกุมภาปีหน้า ซึ่งก็ยังต้องลุ้นว่าจะเลื่อนอีกมั้ย
งานเขายายดาเลื่อน และสุดท้ายก็งด ข้ามไปจัดปีหน้าเลย cm5 ก็เลื่อนมาปลายปีและส่วนตัวก็ถอดใจเพราะไม่มั่นใจในโควิด
งาน pet ไม่จัด แถมงาน hill repeat ๒๔ ชั่วโมงของผู้จัดรายเดียวกันก็ล่มภายในวันเดียวหลังประกาศจัดงาน ทั้งที่เตรียมซื้อเตนท์ซื้ออุปกรณ์แคมปิ้งเพื่อไปงานนี้โดยเฉพาะ
แล้วสาเหตุที่งานล่มแม่งก็เหลือเชื่อ ไม่ใช่พิษโควิด ไม่ใช่เศรษฐกิจ แต่เพราะพื้นที่จัดงานในช่วงเวลานั้นเต็มไปด้วยหมามุ่ย!!
โป่งแยง ๑๓๐ ที่ตั้งใจก็ไม่มี ด้วยสาเหตุที่ไม่แน่ชัดแต่มีระยะสูงสุดที่ร้อยโลซึ่งเพิ่งไปมา ก็เลยเปลี่ยนแผนจะไปร้อยโลงานภูกระดึง สมัครได้แล้ว จ่ายเงินแล้ว สุดท้ายเจอโควิด งานเลื่อนไปปีหน้า
สรุป ปีนี้ไม่ได้ลงงานอะไรเลย หวังว่าปีหน้าโอไมครอนจะเมตตา ผ่อนให้พี่ได้มีช่วงลงงานบ้าง ก่อนที่จะแข้งขาลีบ หมดเรี่ยวหมดแรงไปคุยกับพระเจ้าไม่ไหวไปเสียก่อน สาธุ….