สรุปชีวิตปี ๒๕๕๙

เรื่องราวชีวิตปีนี้มีอะไรมั่ง?

๑. ในหลวงร.๙ สวรรคต

๒. กลับมาวิ่งอีกครั้งหลังจากหยุดไปปีกว่า ตั้งแต่ที่พดด้วงไม่สบาย ตอนนี้วิ่งมาหกเดือนยังวิ่งได้ระยะไม่เท่าเดิมที่เคยวิ่ง แต่ไม่รีบ ค่อย ๆ เพิ่ม ปีหน้าน่าจะได้แล้ว

สิ่งที่ได้จากการวิ่งประจำคือ สุขภาพโอเค อันนี้วัดจากผลการตรวจร่างกายประจำปี ชีพจร ความดัน ไขมันดี ไขมันเลว คลอเรสเตอรอล ไตรกลีเซอไรด์ แล้วก็อะไรอีกหลายอย่างทั้งหลายทั้งปวงโอเคหมด (ขอสารภาพว่าค่าผลการตรวจทั้งหมดนี้ไม่รู้เรื่องอะไรเลย ได้มาก็ส่งให้คุณภรรยาดู แล้วคุณภรรยาสรุปให้อีกที  นี่ไง ที่บอกว่าเราคอยให้นโยบายกับดูภาพรวมก็พอ เรื่องปลีกย่อยอย่าไปทำเอง put the right woman to the right job นะ)

๓. ปักหมุดแรกของแผนชีวิตหลังเกษียณอย่างเป็นทางการ สบายใจล่ะกู

๔. โครงสร้างทีมงานลงตัว หลังจากที่ปีก่อนทดลองมาปีนึง ปีนี้เดินหน้าเอาจริง ได้ผลอย่างที่คิดไว้ มีต้องปรับต้องจูนบ้างก็ว่ากันไป เป็นเรื่องปกติ ขออีกสองปีทีมนี้จะสุดยอด

๕. ปีนี้เหนื่อยกับการหาคนมากถึงมากที่สุด เดิมก็ต้องหาอยู่แล้วเพราะคนไม่เคยมีพอกับงาน แต่ปีนี้หนักหน่อยเพราะคนออกตั้งแต่ต้นปีถึงปลายปีรวมแล้ว ๑๘ คน ปีนี้เลยต้องสัมภาษณ์คนเยอะมาก แต่ก็ได้อะไรกลับมาเยอะอยู่

๖. ปีนี้มานั่งศึกษาเรื่อง digital content กับ content marketing เยอะ เพราะต้องวางก้าวต่อไปของแผนกที่ต้องต่อยอดจากสิ่งพิมพ์ล่ะ (ถ้าใครอยู่สายดิจิทัลได้มาอ่านก็อย่าด่าว่าเชยเลยนะ นี่มาสายสิ่งพิมพ์)

๗. ปลายปีได้รับมอบหมายจากผู้ใหญ่ให้ดูงานอีกตัวนึง ต้องปั้นทีมงาน สางปัญหา แล้ววาง strategy ที่จะเดิน สนุกดี แล้วด้วยเหตุนี้ก็เลยมีโอกาสได้ไปเข้าร่วมงาน dscoop asia ที่สิงคโปร์ ไปฟังคนในวงการดิจิทัลมาเล่ามาให้ข้อมูลเรื่องการสร้างแบรนด์ การทำมาร์เก็ตติ้ง เปิดกะโหลกดีมาก

๘. สิ่งที่น่าผิดหวังของปีนี้คือ อ่านหนังสือน้อยลง ปีที่แล้วอ่านไป ๑๕ เล่ม ปีนี้อ่านจบไปแค่ ๔ เล่ม (นี่กำลังอ่านเล่มที่ห้า แต่จบไม่ทันแน่นอน) สาเหตุนึงที่เป็นอย่างนี้ก็เพราะสองข้อที่แล้วนี่แหละ พอไปดู digital content หนักเข้าแล้วเหมือนสมาธิสั้นลง ตอนอ่านหนังสือเหมือนไม่มีสมาธิ อ่านแล้วไม่เข้าหัว ตอนหลังต้องเพลา ๆ ลดการใช้จอลงแล้วโฟกัสมากขึ้น พอเริ่มทำได้ก็มาเจองานใหม่พอดี ต้องใช้เวลาไปกับการคิดเยอะ หยิบอะไรมาอ่านก็ไม่เข้าหัวอยู่ดีก็เลยไม่อ่านแม่มล่ะ นี่เริ่มซา ๆ แล้วถึงหยิบเล่มใหม่มาอ่านได้

๙. ไม่ได้นับจำนวนชัด ๆ  แต่มีความรู้สึกเหมือนปีนี้เขียนบล็อกน้อยลง คิดเยอะ เตรียมประเด็นไว้เยอะ แต่ไม่ได้เขียน อันนี้ไม่ดี ปีหน้าอย่าทำ

๑๐. Winter is coming, finally ความรู้สึกปนเปกันนะเรื่องนี้ เห็นใจเพื่อนร่วมวงการที่ได้รับผลกระทบทุกคน แล้วก็ดีใจที่แม่มมาซักที จะได้หายคาใจว่าในที่สุดที่คิดไว้ก็เป็นจริง คิดเรื่องนี้ไว้ตั้งแต่ห้าปีที่แล้ว ยอมเปลี่ยนสายมาทำในสิ่งที่ไม่เคยคิดว่าจะทำ (โชคดีที่นายให้โอกาส) แล้วยังต้องแข็งใจตอบปฏิเสธงานที่เฮดฮันเตอร์ติดต่อมาสองครั้งสองหน แกว่งเหมือนกันแต่เชื่อว่าสุดท้าย Winter แม่มต้องมาแน่ ๆ ปีนี้ก็มาแล้ว สบายใจล่ะว่าการคิด วิเคราะห์ แยกแยะ ยังใช้ได้

จบล่ะ เดี๋ยวนั่งคิดต่อว่าปีหน้าอยากทำอะไรนะฮะ…