เงินเก็บเพื่อใช้หลังเกษียณ

An old Thai man with lots of money

วันก่อนได้คุยกับน้องที่สนิทกันเรื่องที่ว่าต้องมีเงินเก็บเท่าไหร่ถึงจะพอใช้ยามหลังเกษียณ?

(อันนี้เนื่องจากเรามาถึงวัยที่ควรจะคิดถึงเรื่องนี้กันได้แล้วนะถึงปากจะไม่ยอมรับก็เถอะ 😆🤣)

คำตอบของคำถามนี้สำหรับแต่ละคนแตกต่างกันไป สำหรับตัวเองมีปัจจัยที่ต้องพิจารณาสองข้อ

ข้อแรก ไลฟ์สไตล์หลังเกษียณที่ต้องการจะใช้เงินเดือนละเท่าไหร่ อันนี้เอาตามที่ใจอยากเลย

ข้อสอง เงินเก็บก้อนที่มีอยู่คาดว่าจะสร้างผลตอบแทนได้ปีละเท่าไหร่?

อันนี้หมายเหตุไว้นิดนึงว่าความต้องการส่วนตัวคืออยากให้ผลตอบแทนของเงินเก็บมีพอ (หรือเกินพอ) กับเงินที่ต้องใช้แต่ละเดือน เพื่อที่ว่าจะได้ไม่ต้องไปยุ่งกับตัวเงินต้นเลย เผื่อเอาไว้กรณีฉุกเฉินหรือที่จำเป็นต้องใช้เงินก้อนใหญ่จริง ๆ ค่อยดึงเงินต้นมาใช้

ยกตัวอย่างเช่น ถ้าเรากะว่าชีวิตหลังเกษียณจะใช้เงินเดือนละ ๓๐,๐๐๐ บาท น่าจะอยู่ได้ (อ๋าาาาา จริง ๆ อยู่ได้มั้ย?) -> อันนี้เสียงพี่จอง 😆🤣

และคาดว่าเงินเก็บที่เราทำงานหลังขดหลังแข็งอดออมมาทั้งชีวิตน่าจะได้ผลตอบแทนซัก ๓.๕% ก็พอ (ตัวเลขนี้ประเมินคร่าว ๆ จากอัตราดอกเบี้ยหุ้นกู้บริษัทที่พอไว้ใจได้ อาจจะไม่ถึงขนาดปตท หรือเอสซีจี แต่ก็ยังพอหาได้)

คำนวณย้อนกลับไปจะได้ว่าเงินเก็บที่ต้องมีคือ สิบล้านบาท!!! (เอากลม ๆ นะ)

ถ้าใครประเมินว่าหลังเกษียณจะต้องใช้เงินแต่ละเดือนมากกว่านี้ก็มีสองทางเลือกคือ เพิ่มตัวเลขเงินเก็บก่อนที่จะเกษียณให้มากขึ้นอีก

หรือหาวิธีเพิ่มผลตอบแทนจากเงินเก็บให้สูงขึ้น แต่ก็ต้องระมัดระวังเรื่องความเสี่ยงที่อาจจะเพิ่มขึ้นไปด้วย เพราะวัยนี้แล้วถ้าพลาดพลั้งขึ้นมาเงินหดหายไปจะกลับไปทำงานใหม่ก็ลำบากแล้ว

หรือถ้าเห็นตัวเลขสิบล้านแล้วถอดใจ (เหมือนที่พี่เป็นอยู่) ก็พยายามทำใจว่าอาจต้องทำงานต่อหลังจากที่ชีวิตถึงวัยเกษียณแล้วนะฮะ

ชีวิตมันก็แบบนี้ จะให้ได้อย่างใจทุกอย่างก็คงยากอ่ะนะ…