เมื่อวานต้องเดินทางเข้าเมืองเลยมีโอกาสนั่งแท๊กซี่ยาว ๆ ช่วงนึง ทีแรกก็กะจะนั่งไปเงียบ ๆ สงบ ๆ แต่พอดีวิทยุมีข่าวเรื่องรัฐบาลจะขึ้นค่าแท๊กซี่ พี่คนขับก็เลยเปิดประเด็นคุยขึ้นมา
หลังจากส่องโหงวเฮ้งดูเร็ว ๆ แล้ว คิดว่าน่าจะพอคุยกันได้อยู่ ความเสี่ยงพอรับได้ ก็เลยร่วมวงด้วย แล้วก็ต่อไปเรื่อง ทำไมแท๊กซี่ปฏิเสธผู้โดยสาร คุย ๆ ไปได้สักพักแกก็อิน เริ่มเสียงดัง เลยดึงออกไปประเด็นอื่น
แกเล่าว่าเช่ารถเถ้าแก่แบบเหมากะ ขับคนเดียว ค่าเช่าวันละ ๗๐๐ ซึ่งแกมองว่าคุ้มกว่าเช่าเป็นกะที่ต้องเสียกะละห้าร้อยกว่าบาท เพราะจะขับตอนไหน ช่วงไหนก็ได้ รถอยู่ที่ตัวเองตลอดเวลา สิบวันเข้าอู่ไปจ่ายเงินทีนึง แถมไม่ต้องเสียค่าล้างรถทุกวันตอนจะไปส่งกะ เลือกเวลาเติมแกสได้ ไม่ต้องไปแย่งกันเติมแกสตอนช่วงที่จะต้องส่งกะ
ที่สำคัญเช่าแบบนี้ ขับเจ็ดวันได้ฟรีหนึ่งวัน เท่ากับได้ฟรีมาเดือนละสี่วัน (คิดเป็นตัวเงินคือ ๒,๘๐๐ บาท) แถมเถ้าแก่ยังให้โบนัสอีกเดือนละสองพัน
แกบอกว่า คิดดูสิ ผมขับแท๊กซี่ ผมได้โบนัสปีละสองหมื่นสี่นะ คนทำงานออฟฟิศหลายคนยังได้โบนัสไม่เท่าผมเลย
ก็อ่านกันเพลิน ๆ อย่าสะดุ้ง นะครับ…