เช็กระยะ 150,000 โล เจอค่าใช้จ่าย 72,000 บาท

เอารถเข้าศูนย์เช็กระยะ 150,000 โล น้องพนักงานประเมินค่าใช้จ่ายไว้พันนึง

ผ่านไปชั่วโมงกว่าน้องเดินมาคุย เจอรายการเพิ่มค่ะพี่ แล้วลิสต์ออกมายาวเหยียด เฉพาะค่าอะไหล่ห้าหมื่นเก้า รวมค่าแรงด้วยเป็นเจ็ดหมื่นสอง!! 😳

เหยดดดดดดดดดด พี่รีบส่องกระจกเลย นึกว่าวันนี้ราศีสุลต่านจับ น้องเห็นออร่าเปล่งประกายระยิบระยับ ไม่มีนี่หว่า

บอกน้องไปว่า รถพี่นี่ถ้าขายได้แสนกว่าเอง ค่าซ่อมเจ็ดหมื่นกว่านี่เกินครึ่งคันเลยนะ ขอพี่กลับไปทำใจก๊อนนนนนน 😅

ทดลองใช้งานสองจอ

two screens

ลองเซ็ตสองจอ ได้ขุดเอาคีย์บอร์ดที่ซื้อไว้นานแล้วมาใช้ด้วย นี่ยังหวั่นใจอยู่กลัวจะเผลอไปเข้าวงการคีย์บอร์ดแล้วหาทางออกไม่เจอ

ก๋วยเตี๋ยวหมูตุ๋นนายเป็ด บางขุนนนท์

อยากกินเกาเหลาหมูตุ๋น ร้านเปิดแปดโมงครึ่ง ทีแรกจะมาตอนแปดโมงครึ่งเลยแต่กลัวเด๋อไง เดี๋ยวเด็กที่ร้านจะว่าขี้เห่อ มาตั้งแต่ร้านเปิด เลยทิ้งช่วงนิดนึงมาถึงร้านแปดสี่สิบห้า

มาถึงจากที่กลัวเด๋อกลายเป็นเซอร์ไพรส์ รถเต็มลานจอด คนนั่งเต็มร้าน ลูกค้าที่มาหลังจากพี่แป๊บนึงต้องมียืนรอโต๊ะ

ร้านปิดบ่ายสองนะฮะ แต่สักเที่ยงกว่านี่หมูตุ๋นหมดแล้ว อยากถามเจ้เหมือนกันทำไมไม่ทำเยอะกว่านี้ กลัวเจ้สวนมาว่า ไม่ใช่เรื่องของลื้อ!!

แปลไทยเป็นไทยว่า อย่าเจือก แฮร่ 😆

เนี่ย ถ้าค้าขายหรือทำกิจการอะไรก็ไม่อยากได้อะไรมาก แค่ให้ลูกค้ามาเต็มตั้งแต่เปิดร้านยันปิดร้านแบบนี้ก็พอเลี้ยว เอ๊ย แล้ว!! 😆🤣

เหี้ยเข้าบ้าน

เมื่อวานมีเรื่องตื่นเต้น

เหี้ยเข้าบ้านจ้าาาาาา 😆

เริ่มจากในกรุ๊ปไลน์หมู่บ้านมีลูกบ้านโพสต์คลิปว่า มีน้องตัวเบ้อเร่อมาเดินอยู่บนถนนในหมู่บ้าน พี่กดดูแล้วสะดุ้ง น้องตัวใหญ่มากกกก คือถ้าเจอตอนมืด ๆ นี่คิดว่าเป็นไอ้เข้ตัวเล็กหลุดมาจากฟาร์มเลยนะ

ก็ยังไม่ได้กังวลอะไร เพราะน้องมุ่งหน้าไปคนละทิศกับที่บ้าน แต่หลังจากนั้นซักครึ่งชั่วโมง เฮ้ย อะไรแว๊บ ๆ ลอดประตูรั้วเข้ามาในสวน

อ้าว เหี้ย!! 😳

ใช่ครับ ไม่รู้ว่าน้องมายังไง วกหัวกลับเดินมาเข้าบ้านพี่แล้วเดินชมทัศนียภาพรอบบ้าน เดินจบรอบจริง ๆ มีหยุดพักเหนื่อยพักใหญ่ ๆ ด้วยนะ

พี่พยายามไล่ยังไงก็ไม่ไป หยุดนิ่งชูคอตัวแข็งเลย ก็เลยปล่อยแม่มไว้ยังงั้นแหละ บอกน้องไปว่า อย่าทำอะไรเสียหายนะ เบื่อแล้วก็ออกไปดี ๆ ล่ะ

ตื่นมาเช้านี้ออกไปเดินดู น้องไม่อยู่แล้ว คงไปเกษมสำราญที่อื่นต่อเรียบร้อย 😆🤣

ตลาดสดธนบุรีในวันที่ไร้นักท่องเที่ยวจีน

อ่านเรื่องนักท่องเที่ยวจีนมีจำนวนลดลงมาหลายโพสต์จากหลายเพจ แต่ไม่มีประสบการณ์ตรงก็ได้แต่เก็บไว้เป็นข้อมูล

จนวันนี้มาตลาดสดธนบุรีมาเห็นกับตา จนพาใจมาเจ็บ เฮ้ย ไม่ใช่ล่ะ 😆🤣 มาจุดแรกที่โซนปลาวาฬ เป็นโซนขายอาหารร้านดัง ร้านมีชื่อเสียง และที่สำคัญขายอาหารทะเล กุ้ง ปู ปลาหมึก ปลาทะเลสารพัดชนิด ซึ่งปกติจะคลาคล่ำไปด้วยนักท่องเที่ยวชาวจีน ซื้ออาหารทะเลแล้วให้ร้านทอด นึ่ง ปิ้ง ย่าง แล้วมานั่งกินจนแทบจะไม่มีโต๊ะว่าง

แต่วันนี้โต๊ะว่างจนน่าตกใจ แถมดูแล้วไม่มีใครที่ดูว่าจะเป็นนักท่องเที่ยวจีนเลย

ส่วนโซนกลางที่ขายผักผลไม้ ก่อนหน้านี้มีนักท่องเที่ยวจีนเดินซื้อทุเรียน ซื้อมังคุด แต่วันนี้แทบไม่มีเลย

ข้ามมาโซนแชนเดอเลียร์ โซนนี้ส่วนมากเป็นลูกค้าคนไทย เดิน ๆ อยู่รู้สึกได้ว่าคนน้อยลง แวะซื้ออาหารที่ร้านเจ้าประจำ ถามน้องคนขายว่า คนมาตลาดน้อยลงมั้ย? น้องบอกว่าฝั่งปลาวาฬนักท่องเที่ยวจีนหายไปเลย ถามน้องว่าหายไปตั้งแต่เมื่อไหร่ น้องบอกตั้งแต่หลังสงกรานต์

แล้วก็เลยถามถึงฝั่งแชนเดอเลียร์ว่า ลูกค้าคนไทยลดลงด้วยมั้ย? น้องบอกลดลง และที่เจ็บปวดกว่านั้นคือ โซนนี้ทางตลาดเพิ่งปรับขึ้นค่าเช่าเมื่อเดือนมีนาฯ

พี่เป็นคนไทยเรามีความใส่ใจอ่ะนะก็เลยถามต่อว่า ปรับขึ้นเท่าไหร่ น้องบอก 80 – 100%

ได้ยินทีแรกกลัวเข้าใจผิด ต้องถามซ้ำว่า สมมติเดิมค่าเช่าเดือนละห้าหมื่นก็ปรับเป็นแสนนึงแบบนี้เหรอ น้องพยักหน้า บอกเพิ่มว่า ถ้าเป็นตำแหน่งหัวมุมจะโดนเพิ่มเยอะสุด

ถึงว่า เห็นหลายร้านปรับราคาขึ้นแล้วและก็มีบางร้านที่แปะป้ายบอกแล้วว่าจะขึ้นราคาเร็ว ๆ นี้

ดูทรงแล้วปีนี้เอาเรื่องอยู่นะฮะ 😞

อยากจำกลับลืม อยากลืมกลับจำ

ปกติแล้วชีวิตเราพบเจอคนมากมายนะฮะ แต่คนที่เราจดจำได้จริง ๆ ส่วนมากจะเป็นคนใกล้ชิดหรือเพื่อนร่วมงาน ซึ่งหลายคนพอห่าง ๆ กันไปก็อาจจะจำได้บ้างไม่ได้บ้าง

เว้นแต่ว่าคนคนนั้นจะมีอะไรบางอย่างให้เราจดจำ อาจจะเป็นรูปร่างหน้าตา หรือพฤติกรรมบางอย่างที่แม้ว่าเวลาผ่านไปหลายสิบปีก็ยังลืมไม่ลง

เมื่อเช้าพี่นั่งดูรายการแนวคุยข่าวช่องนึง ระหว่างที่พิธีกรอ่านข่าว ภาพในจอเป็นฟุตเทจกลุ่มนักข่าวที่นั่งรอทำข่าวกันเป็นกลุ่ม ๆ เล็กบ้างใหญ่บ้าง แล้วพี่ก็มาสะดุดกับนักข่าวชายคนนึงที่กล้องจับภาพมาเต็ม ๆ

อ้าว คนนี้กุรู้จักนี่หว่า ยังเป็นนักข่าวอยู่เหรอ

นักข่าวคนนี้เคยทำงานอยู่ที่เดียวกันตั้งแต่สมัยทำงานที่แรกเมื่อ .. เอ่อ กี่ปีมาแล้วก็ช่างมันเถอะนะฮะ 😅

แต่ที่จำเขาได้แม่นเพราะเรื่องนี้ครับ

ออฟฟิศที่พี่ทำงานตอนนั้นเป็นอาคารขนาดเล็กสี่ชั้น แต่ละชั้นจะมีห้องครัวเล็ก ๆ ที่แยกส่วนออกมาจากพื้นที่ทำงาน พนักงานจะใช้ห้องครัวนี้เป็นที่กินข้าว ล้างจานชามแก้วน้ำ นั่งคุยกัน ไปจนถึงใช้เป็นที่ดูดบุหรี่

วันนั้นในห้องครัวนั่งกันอยู่สามคน มีพี่นั่งคุยกับเพื่อนร่วมงานคนนึง และนักข่าวคนนี้นั่งดูดบุหรี่อ่านปริ้นต์ข่าวต่างประเทศเพื่อเลือกว่าจะแปลข่าวไหนดี

พอพี่แกดูดบุหรี่เสร็จก็ลุกทำท่าจะเดินกลับไปทำงาน แต่เหมือนว่ารองเท้าแตะที่พี่แกใส่อยู่จะมีอะไรติดที่พื้นรองเท้า แกเลยเดินไปที่อ่างล้างจานแล้วทำในสิ่งที่ทำให้พี่จำแกได้มาจนทุกวันนี้

แกยกขาขึ้นแล้วหยิบรองเท้าแตะมาที่อ่างล้างจานก่อนจะใช้สก๊อตไบรต์ที่พวกเราใช้ล้างจานชามช้อนแก้วน้ำถูไปที่พื้นรองเท้า ถู ถู ถู ถู จนพอใจแล้วก็วางสก๊อตไบรต์ไว้ที่เดิมก่อนจะเดินสบายใจกลับไปนั่งทำงาน


ครับ หลังจากวันนั้นพี่ไม่เคยใช้สก๊อตไบรต์ส่วนกลางอีกเลย 😂

ประเทศไทยกับภัยพิบัติ

ถึงวันนี้ความเชื่อที่ว่าประเทศไทยแคล้วคลาดจากภัยพิบัติหลายอย่างก็ได้พิสูจน์แล้วว่าไม่เป็นความจริง

ไล่มาตั้งแต่…

พายุไต้ฝุ่น
สึนามิ
น้ำท่วมใหญ่ค่อนประเทศ
และล่าสุด แผ่นดินไหว

พี่จะไม่แปลกใจเลยถ้าพรุ่งนี้ตื่นมาแล้วเจอว่าประเทศไทยมีภูเขาไฟระเบิด หรือจู่ ๆ มีเอเลี่ยนโผล่ขึ้นมาจากการหลับใหลอยู่ใต้ดินแล้วทำการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์มนุษยชาติ (เหมือนใน War of the Worlds)

หรือมีซอมบี้วิ่งไล่กัดกินคนอยู่แถวสยาม ทองหล่อ (อย่าง The Walking Dead หรือ Kingdom) หรือพีค ๆ ก็มาเลยมึง ขบวนการซอคเกอร์ ร้อง กี้ กี้ กันมาเลย

คนเราจะตายวันตายพรุ่งก็ไม่รู้ แต่อย่าลืมจ่ายภาษีให้รัฐ กับใช้หนี้แบงก์ก่อนนะฮะ 😆🤣

เลิฟ เลิฟ ♥️

รถ (เกือบ) หาย

ขับรถออกจากออฟฟิศกลับบ้าน แวะ cj more ซื้อของกิน ยังขาดนมไฮโปรตีนเลยเดินไปเข้า 7-11 ที่อยู่ติดกัน

ได้นมไฮโปรตีนแล้วมองหา “ออมุก” ที่กำลังเป็นประเด็นอยู่พักนึงแต่ไม่เจอ เดินไปถามน้องที่กำลังจัดของอยู่ น้องบอกหมดทั้งสองยี่ห้อ ของยังไม่เข้า

เดินไปจ่ายเงิน น้องถามออลเมมเบอร์ บอกไม่ได้เป็น น้องชวนให้สมัครเพราะนมที่ซื้อจะได้เหรียญขวดละหกบาท รวมกันก็หลายสิบอยู่ ปฏิเสธน้องไป บอกยังก่อน

เดินคิดอะไรเพลิน ๆ ออกมาหน้าร้านเซเว่นไม่มีรถจอดซักคัน วูบเลย คิดในใจ เชี่ยแล้วไง!! รถกู เก่าขนาดนี้แม่งก็เอาเหรอวะ

มองซ้าย มองขวา คิดไปพลาง ๆ ว่า ต้องโทรแจ้งตำรวจเบอร์ไรวะ หางตาแว๊บ ๆ มองไปหน้าร้าน cj more

รถกูจอดอยู่นั่นนี่หว่า เมื่อกี้เดินมาเซเว่น โอ๊ย ขวัญเอ๊ย ขวัญมา เกือบสร้างเรื่องแล้วมึ้งงงงงง 😆🤣

วงจรการจ้างงาน (อุบาทว์)

เมื่อคืนฝัน

บริษัทนึงไปพิชชิ่งงานลูกค้ามาได้ ปรากฏว่าพอจะเริ่มงาน ดันมีงานแน่นล้นมือ ทีมทำไม่ไหว ต้องจ้างซัพพลายเออร์มารับช่วงไปทำ

ซัพพลายเออร์เป็นบริษัทเล็ก ๆ มีไม่กี่คน ใช้วิธีพอได้งานก็ไปจ้างฟรีแลนซ์มาทำเป็นจ๊อบ ๆ ไป สำหรับจ๊อบนี้พอได้มาก็ไปจ้างพนักงานบริษัทที่มาจ้างตัวเองนั่นแหละทำ

พนักงานบริษัทที่ตอนแรกงานแน่น ทำงานนี้ไม่ไหว จนบริษัทต้องจ้างซัพพลายเออร์ สุดท้ายก็มารับทำงานนี้ในฐานะงานฝิ่น ได้เงินจ๊อบอีกก้อน

อันนี้เรียกว่า win กันทุกฝ่ายมั้ย?

  • ลูกค้าได้งาน ✅
  • บริษัทมีงาน (จากซัพพลายเออร์) ส่งลูกค้า ✅
  • ซัพพลายเออร์มีงาน (จากฟรีแลนซ์ที่เป็นพนักงานบริษัทที่มาจ้างตัวเองนั่นแหละ) ส่งบริษัท ✅
  • พนักงานได้งานจ๊อบ ได้เงินพิเศษ ✅

สุดท้ายจบยังไงไม่รู้ ตื่นก่อน 😉

ai กับงานเขียนภาษาไทย

ตามเรื่อง ai มาซักพักล่ะเพราะช่วงหลังเริ่มใกล้ตัวเข้ามาทุกที มีฟีเจอร์ที่เอามาช่วยงานในวงการที่ทำอยู่ได้ ซึ่งในอีกทางหนึ่งก็แปลว่ามันเป็นภัยคุกคามกับคนทำงานอยู่เหมือนกันนะ

แรก ๆ ก็ยังพออุ่นใจว่า ai เข้ามาบุกสาย visual พวกวงการภาพกับวิดีโอก่อน ส่วนเรื่องของงานเขียน โดยเฉพาะภาษาไทยนี่น่าจะยังอีกนาน เพราะตลาดมันเล็ก มีคนใช้อยู่ไม่กี่สิบล้านคน ไม่เหมือนภาษายอดฮิตอย่างจีน อังกฤษ สเปน อะไรพวกนั้นที่ทำแล้วคุ้ม

แต่ตอนนี้ต้องเปลี่ยนความคิดล่ะ

วันก่อนลองใช้ ai ตัวนึง ใส่ข้อมูลบริษัทนึงเข้าไป บริษัทนี้กำลังจะออกสินค้าใหม่ก็ใส่ข้อมูลสินค้าเข้าไป แล้วให้ ai ตัวนี้เขียนข่าวในรูปแบบของข่าวการตลาดออกมา โดยที่ทั้งข้อมูลและผลลัพธ์เป็นภาษาไทยล้วน ๆ เลยนะ

จะบอกว่าไงดี จะเป็นเรื่องดีหรือน่าตกใจก็แล้วแต่มุมมองละกัน แต่ข่าวการตลาดที่ ai เขียนออกมานี่แม่งใช้ได้เลย ไม่ต้องแก้เลย รู้ด้วยว่าจะดึงผู้บริหารคนไหนมาเป็นแหล่งข่าว ภาษาที่ใช้เป็นภาษาข่าว มีคำการตลาดกำลังดี มีพาดหัวน่าสนใจ ใส่โปรยมาให้ด้วย สรุปสั้น ๆ ว่าหยิบไปใช้ได้เลย

ลองคิดภาพกองบรรณาธิการที่เอา ai นี่มาใช้จะเหมือนกับมีนักเขียนที่ทำงานไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ไม่พักกินข้าว ไม่ต้องเบรกจิบกาแฟ เขียนงานได้ภายในไม่เกินห้านาที เขียนมาแล้วบ.ก.ไม่ชอบเหรอ เปลี่ยนได้เลยในอีกห้านาที ไม่ชอบอีกเหรอ เอาไปอีก เปลี่ยนได้จนกว่าจะพอใจ เจอแบบนี้เข้าไปทั้งกองใช้คนแค่ไม่กี่คนก็พอ

มันเปลี่ยนการทำงานไปแทบจะโดยสิ้นเชิงเลยนะ

ว่าแล้วก็น่าเห็นใจน้อง ๆ ที่ยังเหลืออายุงานอีกหลาย ๆ ปีที่น่าจะต้องปรับตัวครั้งใหญ่กันอีกครั้งหลังจากที่ผ่านช่วงเขย่าวงการสื่อมาแล้วรอบนึงนะฮะ

Winter is coming อีกแย้ว 😳