อู๋ม่งต๊ะกับเฟอรารีเหลืองที่สิงคโปร์

ผมเพิ่งกลับมาจากไปงานสัมมนาที่สิงคโปร์ ไม่ได้ไปสิงคโปร์มาหลายปีไปเที่ยวนี้ได้มุมมอง ได้ความคิดอะไรกลับมาหลายอย่าง ทั้งที่มีสาระและไม่มีสาระ ตามประสาคนชอบคิดเรื่อยเปื่อย จับแก๊ะชนแผะไปเรื่อย

ตัวอย่างเรื่องที่หาสาระอันใดไม่ได้เลยคือ ตอนกำลังเดินข้ามถนนจะไปโรงแรมที่จัดสัมมนา มองไปเจอเฟเรโร่ เฮ้ย เฟอรารี เทสตารอสซา สีเหลือง จอดติดไฟแดง กระจกเปิดอยู่ มองเข้าไปเห็นคนขับเป็นอาแปะ ท้วม ๆ ขาว ๆ หน้าตาแบบคนในแก๊งค์มาเฟียหนังฮ่องกง แต่งตัวธรรมดา ดูหน้าตาไม่มีออร่าคนรวยสักนิด

ถ้าให้นึกเห็นภาพง่าย ๆ คือ อู๋ม่งต๊ะ อ่ะ (คนที่ทันคงนึกออก) พอข้ามเสร็จก็ไฟเขียว พี่อู๋ม่งต๊ะแม่มเหยียบออกตัวไปเสียงดังชิ_หายที่เล่ามานี่จะบอกว่า

๑. อย่าประมาทคนหน้าตาแบบอู๋ม่งต๊ะ บางคนแม่มรวยเฮีย เฮีย

๒. คนเราไม่ควรตัดสินกันที่หน้าตา ควรตัดสินกันที่เฟอรารี เฮ้ย ที่ความดีมั้ย

๓. อย่าเชื่อการมองคนของพี่ ถึงจะเจอคนมาเยอะ แต่พี่ก็โดนมาเยอะ เจ็บมาเยอะ บางคนก็ดูออกได้เร็ว บางคนแม่มก็ต้องใช้เวลาหลายปี ของแบบนี้มันไม่แน่นอน

จบล่ะ นึกอะไรได้จะมาเล่าต่อนะฮะ…